ELİFCAN ÖZTÜRK ( Uzman Psikolog / Psikoterapist )

          6 yaşla beraber okula başlayan çocuklar; artık daha az kontrol edilebilir ortamlara dahil olan, nispeten daha sosyal, her gün yeni şeyler öğrenen bireyler haline gelmektedirler. Artan bilişsel kapasiteleri, merakları ve soyutlama becerileri ile düşünürler, soru sorarlar ve akıl yürütürler. Fakat bebeklik ve çocukluğun verdiği genital gölgelere merak yavaş yavaş sönmeye başlamaktadır. Keşif dönemi bitmiş, cinsellikle ilgili durağan döneme girilmiştir. Ön ergenliğe kadar da bu durum böyle devam etmektedir. Aileler tam da çocuklarının bu alana merakının yatıştığını düşünürlerken daha da karmaşık sorulara maruz kalmaktadırlar.

          Bu dönemde çocukların cinsel konulara karşı merakları bitmese de yön değiştirmektedir. Öğrendikleri bilgiler, gördükleri dersler ya da arkadaşlarından duydukları, kafalarında yeni soru işaretleri oluşturmaktadır; ‘Ben nasıl dünyaya geldim?’, ‘Sevişmek ne demektir?’, ‘Annemin karnına nasıl girdim?’. Aslında bu dönemde olan; dünyayı keşfetme arzuları, daha çok şey öğrenme istekleri, hayatı anlamlandırma çabalarından başka bir şey değildir. Ailelerin de soruları kişiselleştirmeyip konuya bilimsel yaklaşmaya çalışmaları, onları daha da rahatlatacaktır. Yani aslında çocuğun öğrenmek ya da duymak istediği şey kendi anne babasının cinselliğinden çok insanoğlunun türünün devamlılığını nasıl sağladığı hakkındadır. Bu bilinçle yola çıkılması, hem çocuğun zihnindeki soru işaretlerini gidermemize hem de cinsellikle ilgili konularda çocukların anne babalarıyla paylaşımda bulunmasına ya da onlara rahatça sorular sormasına yardımcı olur. Çünkü ergenlikle beraber işler ailelere ve çocuklara göre daha karmaşık hale geldiğinde, bu güven ilişkisine ihtiyaç duyulmaktadır.

          Bu dönemde çeşitli sorularla karşılaşan aileler;

• İlk olarak duydukları sorular ile çocuklarının yaşlarını kıyaslamalıdırlar. Eğer yaşının üzerinde bilgileri içerdiğini düşünüyorlarsa – tabi bunu bir kaçış yolu olarak kullanmamak kaydıyla – onlara açık bir dille henüz yaşlarının bunu bilmek için yeterli olmadığını söylemelidirler. Daha sonra gerçekten cevaplamak koşuluyla süreci erteleyebilirler.
• Çocuklarının tam olarak ne bilmek istediğini iyice anlamalıdırlar. Çünkü sorularının dışında fazladan verilen her cevap, onların zihinlerinde yeni sorular yaratmaktan başka bir işe yaramayacaktır.
• Konuyu kişiselleştirmeden, bilimsel doğrular ve başka kanallarla ulaşılabilen bilgiler çerçevesinde sorulara cevap vermelidirler. Başta da dediğim gibi; çocuklar sadece türün devamlılığı konusunda merak içindedirler, anne babasın cinsel hayatları ile ilgili değildirler.
• Konuyla ilgili daha fazla ve detaylı bilgi edinmeleri adına, özel olarak hazırlanan kitaplardan edinmeleri ve çocuğun kitaplığına koymaları da en uygun yollardan biridir. Çocuk, kitabı ilk etapta ebeveynleri ile birlikte incelemeli, tartışmalıdır. Sonrasında istediğinde kitaba ulaşabilmesini sağlamak, konuyu normalleştirmek ve doğal bir süreç olduğunu vurgulamak adına çok önemlidir. Aynı zamanda belgeseller de bu amaç doğrultusunda kullanılabilecek doğru ve önemli yöntemlerden bir diğerdir.